എത്ര മാറ്റി എഴുതിയാലും
ആവര്ത്തിച്ച്
കൊണ്ടേയിരിക്കും
അതേവാക്കുകള് , വരികള്
എത്ര മായ്ച് വരച്ചാലും
തെളിഞ്ഞ് വരും
അതേ മൂക്ക്, കണ്ണുകള്
എത്ര തള്ളി മാറ്റിയാലും
പിന് തുടര്ന്ന്
കൊണ്ടേയിരിക്കും
ചില നിഴലടയാളങ്ങള്
എത്ര നെഞ്ച് കീറി
നോക്കിയാലും
അതേ ചോര, ചുവപ്പ്
ചതഞ്ഞ ഹൃദയം
മാറ്റിയാലും മായ്ചാലും
ആവര്ത്തിച്ചാ-
വര്ത്തിക്കുന്ന
ജീവിതം പോലെ
കവിതയും.
---------------------
രാമചന്ദ്രന് വെട്ടിക്കാട്ട്
12 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
ആവര്ത്തനം..
തനിയാവര്ത്തനം!
എന്നിട്ടും വിരസതയില്ലെങ്കില് സമരസപ്പെടാം, ല്ലേ?
ആവര്ത്തനം തന്നെ ഒരു ആവര്ത്തനമായതിനാല് എങ്ങിനെയാണ് ഈ ആവര്ത്തച്ചാവര്ത്തിക്കുക?
ജീവിതം ആവര്ത്തിക്കുമ്പോള്, കവിത ആവര്ത്തിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നതെങ്ങിനെ?
തൃപ്തി എന്നത് പലപ്പോഴും നൈമിഷികമായത് കൊണ്ടായിരിക്കും ഈ ആവര്ത്തനം.
:(
അത് തന്നെ.. ഇത് അതേ നീ തന്നെ.. ! :)
കവിതയ്ക്ക് ഇതിൽ പരം ഒരു നല്ല വിശേഷണം ആവശ്യമുണ്ടോ മാഷെ
ആവര്ത്തിച്ചൊരു കല്ല്....ആവര്ത്തിച്ചൊരു ബ്ലും...
ശ്ശൊ എന്തൊരു ഹരം, ആവര്ത്തിക്കാന്!
കൊള്ളാം...എന്തോ എവിടെയോ ക്ഷ...
എഴുതാതെയും , മായ്ക്കാതെയും , തള്ളിമാറ്റാതെയും ഇരുന്നു നോക്കു... തനിയെ മറഞ്ഞു പോകുന്ന കാണാം .. പുതിയ ചിത്രങ്ങള് വരട്ടെ ..എല്ലാം ശരിയാവും
ആവർത്തനങ്ങൾ മിക്കപ്പോഴും വിരസത തരുന്നൂവെങ്കിലും, ചിലപ്പോഴവ ഒരിക്കലും മടുപ്പിക്കാത്ത ഒരനുഭവം വീണ്ടും വീണ്ടും പുതുതായി പകർന്നു തരുന്നു.
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ