സൌഹൃദം

നമ്മളാദ്യം കണ്ടപ്പോള്‍
മഴ പെയ്തിരുന്നുവോ?

ഉവ്വെടാ ഉവ്വ്.
നമ്മുടെയുള്ളില്‍ പെയ്തിരുന്ന
സങ്കടങ്ങള്‍ക്ക്
ഒരേ നനവായിരുന്നു.
മഴനൂലിലന്ന് കോര്‍ത്തതാവാം
നമ്മുടെയീ സൌഹൃദം.

ഇത്രയടുത്തിട്ടും എനിക്ക്
നിന്നെ വായിക്കാനാവുന്നില്ല
എത്ര ഭാഷയിലേക്ക്
എത്ര വാക്കിലേക്ക്
എത്ര മരങ്ങളിലേക്ക്
വിവര്‍ത്തനം ചെയ്താലായിരിക്കും
നിന്നെയൊന്ന് വ്യാഖ്യാനിക്കാനാവുകയെന്ന്
അത്ഭുതപ്പെടാറുണ്ട്.

ഒറ്റക്കൊരു മരം
മരുഭൂമിയില്‍ നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ടാല്‍
അത് നീ തന്നെയെന്നുറച്ച്
ഉച്ചത്തില്‍ കൂക്കി വിളിക്കും.

തമാശയല്ലെടാ,
ആ മരങ്ങള്‍ക്ക് എന്നെയിപ്പോള്‍
തിരിച്ചറിയാം,
നീയറിയുന്ന പോലെ.

ഇത്തിരി നേരം ഒന്നിരുന്ന്
കൊച്ച് വര്‍ത്താനോം
പറഞ്ഞിട്ട് പോകാടായെന്ന്
ചില്ലയാട്ടി വിളിക്കും.

പിന്നെ, പിന്നെയെന്ന്
വിട്ട് പോരുമ്പോള്‍
എന്നെ ഒറ്റക്കാക്കി പോകുന്നോയെന്ന്
പരിഭവപ്പെടും.

എനിക്ക് നിന്നെപ്പോലെ
ഉറച്ച് നില്‍ക്കാനിത്തിരി മണ്ണും
കൈ വീശാനാകാശവും
ഇല്ലല്ലോയെന്ന്
നിറയുന്ന കണ്ണുകള്‍
നീ കാണല്ലേയെന്ന്
കാലുകള്‍ക്ക് വേഗം കൂട്ടും.

അല്ലെടാ, പറിച്ച് നടുമ്പോള്‍
വിട്ട് പോന്ന
പൊട്ടിയ വേരുകള്‍ക്കിന്നും
വേദനിക്കുന്നുണ്ടാകുമോ?
പറ്റിപ്പിടിച്ച് കൂടെപ്പോന്ന
മണ്ണിന്റെ നനവാകുമോ
പൊള്ളുന്ന ഈ മണലിലും
നമ്മെ കൂട്ടിയിണക്കുന്നത്?
------------------
രാമചന്ദ്രന്‍ വെട്ടിക്കാട്ട്.